Birçok farklı olguyu içinde barındıran göç, esas olarak ekonomik, çevresel, sosyal ve kültürel açıdan sonuçlara neden olmaktadır. Bu çalışma, Türkiye’deki göç hareketlerinde itici ve çekici etmenlerin etkisini incelemektedir. Türkiye’nin İBBS Düzey 1’de yer alan 12 alt bölgesinde 2008-2017 dönemleri için çeşitli değişkenlerin iç göç üzerindeki etkileri, bölgeler arası mekânsal ilişkiyi göz önünde bulunduran mekânsal panel veri modelleriyle ele alınmıştır. Bölgeler göç alan ve göç veren olarak ikiye ayrılmış ve modellerde yer alan değişkenlerin etkisi ayrı ayrı incelenmiştir. Çalışmanın bulguları, Türkiye’de göç alan ve göç veren bölgelerde mekânsal ilişkinin olduğunu, bir başka ifadeyle komşu bölgenin göç yapısının, ilgili bölgenin göç hareketinde de anlamlı bir etkiye sahip olduğunu göstermektedir. Ek olarak göç alan bölgelerde, bölgenin kişi başına düşen gelirinin Türkiye ortalamasından fazla olması, istihdamın artması, işlenen tarım alanlarının çeşitliliği ile göç arasında pozitif yönlü bir ilişki elde edilmiştir. Göç veren bölgelerde ise, işsizlik, ithalat ve kişi başına düşen gelir anlamlı itici faktörlerin başında gelmektedir. Özellikle sağlık ve eğitim alanında yaşanan geri kalmışlık göç veren bölgelerin en önemli sorunu olmuştur. Ayrıca, elverişli tarım alanlarının yetersizliği ve bu alanda gelir elde edilememesi bu bölgelerde yaşayan nüfusun göç etmesinde önemli bir etken olmuştur. |