| Araştırma, örgütsel stres algısının ve stres faktörlerinin cinsiyet temelinde farklılık gösterip göstermediğini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Bu amaçla, literatürde talep-kontrol-destek modeli olarak ifade edilen yapı esas alınmış, modelde yer alan üç alt boyuta (iş yükü, karar verme ve sosyal destek) ilişkin veriler toplanmış ve bu çerçevede analizler yürütülmüştür. Veriler, yüz yüze anket yöntemiyle toplanmıştır. Çalışma, 2467 çalışan üzerinde başlatılmış, 1922 kişiden geri dönüş sağlanmıştır. Araştırmada öne çıkan ilk temel bulgu, çalışanların önemli bir kısmının “yüksek iş stresi” bölgesinde faaliyetlerini yürütüyor olmalarıdır. Diğer taraftan, iş yükü ve karar verme alt boyutları itibariyle kadın ve erkek çalışanlar arasında algı farklılıklarının olduğu tespit edilmiştir. Buna karşın, sosyal destek boyutunda cinsiyet yönüyle herhangi bir anlamlı farklılığa rastlanmamıştır. Stres kaynakları açısından, ücret ve sosyal haklar, yönetici tutum ve davranışları ile fiziksel çalışma koşullarındaki olumsuzlukların, hem erkek hem de kadın çalışanlarda en belirgin stres faktörleri olduğu bulgusuna ulaşılmıştır. Özellikle, kadın çalışanların, erkek çalışanlara göre fiziksel çalışma koşullarındaki olumsuzluklardan, iş yükü dengesizliklerinden, iş sağlığı ve güvenliği tedbirlerindeki eksikliklerden, çalışma molalarındaki uygulamalardan ve yıllık izin kullanımındaki olumsuzluklardan daha fazla negatif yönde etkilendiği sonucuna varılmıştır. |
